Opracowali:
Zofia Misiło, Katarzyna Stepaniak,
SCENARIUSZ
BOŻONARODZENIOWY PT. „POLSKIE JASEŁKA”
( Stajenka Betlejemska, Matka Boża, żłóbek z
Jezuskiem, Św. Józef, anioły, trójka dzieci przebrane za zwierzątka bawiące się
w stajence obok żłóbka)
Śpiewają kolędę „Maleńka miłość w żłobie śpi”. Na podkładzie kolędy mówi anioł.
Anioł I:
Hej
ludzie! Słyszycie? Przyszedł do Was Bóg.
Dla
Was się narodził w lichej stajeneczce.
Śpieszcie
się, śpieszcie, aby Go powitać.
Niech Jezus – Maleńka miłość ujrzy Was.
( Kolęda „Przybieżeli do Betlejem”, w czasie śpiewu wchodzą pasterze w strojach
góralskich)
Przybieżeli do Betlejem pasterze,
grają skocznie Dzieciąteczku na lirze,
Chwała na wysokości,
chwała na wysokości,
A pokój na ziemi.
Oddawali
swe ukłony w pokorze
Tobie, z
serca ochotnego, o Boże!
Chwała na
wysokości,
chwała na
wysokości,
A pokój
na ziemi.
Anioł II:
Bogaty
czy biedny, radosny czy smutny,
Niech
przyjdzie z pokłonem do Bożej Dzieciny.
Anioł I:
Spójrzcie
Aniołowie ( pokazuje na pasterzy)
Oto
pastuszkowie , pierwsi nowinę usłyszeli
I
zaraz do żłóbka przybieżeli. ( zwraca się
do pasterzy)
Skąd
Was jasna gwiazda prowadzi?
Pasterz I:
Z
dalekiego kraju panie, przyszliśmy tu radzi.
Obacyć
jak się Maluśkiemu na świecie powodzi.
Pasterka śpiewa: „Oj maluśki, maluśki
Pasterz II:
Przyjmij Maryjo mój kożuch. Nie jest nowy, ale ciepły.
Przykryj
nim dzieciątko.
Pasterz I:
Ja
przyprowadziłem to małe jagniątko.
Pasterka: A ja kobiałeckę ze
świeżym oscypkiem i smacnym masełeckiem.
Anioł II:
Gdzie
leży ta kraina, z której wywodzą się tak szczerzy ludzie?
Pasterze śpiewają kolędę Dnia jednego
Pasterz III:
Hej,
zebyś Ty Jezusku
Tam
łu nos się narodził
Daleko
łod Betlejem
Po
górach byś se chodził.
He,j górol byłbyś górol
Hej łod
samiuśkich Tater
Hej
dyscyk by cie kąpał,
Hej,
wykołysoł wiater.
Pasterka:
Tam
śnieżek bielusieńki, ładniuteńko lezy,
I
każdziuśki tam cłowiek
W
Ciebie Jezu wierzy.
Pasterz I:
Polubiłbyś
bardzo, te nase widoki.
Rozłożysty
Giewont, Hale, Kasprowy,
Nasze
Morskie Oko.
( Ze śpiewem
na melodię kolędy :,,Dzisiaj w Betlejem” wchodzą dzieci przebrane za :
I – przez
ramię ma przewieszoną biało-czerwoną flagę symbolizującą Polskę
II – rycerz ( może być w stroju Turka tak jak na
Wielkanoc )
III – Kujawianka
IV – Górnik
V – Marynarz
VI – Krakowianka
VII Ślązaczka
Dzisiaj nad Polską, dzisiaj nad Polską,
wesoła nowina,
Bo
w sercach naszych, bo w sercach naszych
Chrystus
żyć zaczyna.
Chrystus
się rodzi, świat oswobodzi,
Miłość
się budzi, ogarnia ludzi,
Serca
nam rozpali, byśmy Go kochali
Cuda,
cuda ogłaszali.(2 razy)
Polska:
Z
dalekiej Polski idziemy, droga była trudna, daleka.
Ale
każdy Polak na Twe przyjście Panie z utęsknieniem czeka.
Wraz
z nami cały kraj w pokorze się zbliża.
Polska
zawsze wierna Ci była, od żłóbka do krzyża.
Rycerz:
Dziś
składamy Ci Jezu, od naszej Ojczyzny
Dary
Tobie najmilsze – serca wierne i czyste.
Kujawianka:
Idziemy
do Ciebie Jezu z Kujaw pięknych
Gdzie
słońcem się mieni i złotym kłosem – zboże,
Nasz
chleb powszedni. Przyjmij bochen chleba,
Od
serc naszych wdzięcznych. ( składa
okrągły bochen chleba)
Górnik: Ze Śląska w darze węgiel
przynoszą górnicy.
Ciężką
pracą zdobyty, w pocie, w podziemnej ciemnicy.
Od
jego ciepła serca, co toną
W
ciemności grzechu – czystością zapłoną.
Ślązaczka: (
śpiewa na melodię „Gdybym to ja miała skrzydełka jak gąska”)
Gdybym to ja miała skrzydełka jak gąska
Poleciałabym
ja do Ciebie ze Śląska.
Lecę
ponad wody, lecę ponad gaje,
Przed
Tobą Mój Jezu, z pokłonem dziś staję.
Serca nasze czyste, przyjmij Jezu drogi
Wejdź
prosim cię szczerze w nasze skromne progi.
Przybądź
na Mazowsze, przybądź także w góry,
Proszą
Cię dziewczęta, wierne Tobie córy.
Marynarz:
Jezu,
Tyś wybierał na swych uczniów prostych rybaków.
Znajdziesz
ich wielu wśród wiernych Polaków.
Oto
ryby złowione w polskim Bałtyku. Przyjmij je w darze,
Bo
bardzo Cię kochają polscy marynarze.
Krakowianka:
Przyjdź
o Jezu, i zamieszkaj z nami,
Dobrze
Ci będzie między Polakami.
Kraków
Ci wierny, zawsze i wszędzie.
Bo
my pamiętamy Papieża orędzie.
Z
naszej Polskiej Ziemi jest Twój Pomazaniec,
Który
w Watykanie mieszka jak wygnaniec.
On
to wskazał światu drogę do Twej Mamy.
Czy
młody, czy stary – wszyscy go kochamy.
Kolęda:
„Pójdźmy wszyscy do stajenki”
Pójdźmy wszyscy do stajenki,
do Jezusa i Panienki,
powitajmy Maleńkiego
i Maryję, Matkę Jego.
Witaj, Jezu ukochany,
Od patriarchów czekany,
Od proroków ogłoszony,
Od narodów upragniony.
Dziecko I: (z tornistrem)
O,
Dzieciątko Boże, w ubogiej stajence,
Przyjmij
nasze słowa, przyjmij nasze serca.
Dziękuję
Ci Jezuniu, że chodzę do szkoły.
Za
wiosnę, za lato, cały rok wesoły.
Za
słońce na niebie, co tak jasno świeci.
Za
jesień i zimę, świat, w śnieżnej zamieci.
Przyjmij
dziś Dzieciątko narodzone w żłobie,
Moje
czyste serce – daję je dziś Tobie.
Aby
Cię ucieszyć Jezuniu kochany
wszyscy
jednym chórem kolędę śpiewamy.
Kolęda:
„Bóg się rodzi”
Bóg
się rodzi, moc truchleje,
Pan
niebiosów obnażony?
Ogień krzepnie, blask ciemnieje,
Ma
granice Nieskończony:
Wzgardzony okryty chwałą,
Śmiertelny Król nad wiekami?
A
Słowo ciałem się stało,
i
mieszkało między nami.
Cóż
masz, niebo nad ziemiany?
Bóg
porzucił szczęście swoje,
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje,
Niemało cierpiał, niemało,
Żeśmy
byli winni sami,
A
słowo ciałem się stało
i
mieszkało między nami.
Dziecko II w stroju regionalnym:
Czemuś
się Jezuniu nie narodził wiosną?
Na
gniewczyńskiej ziemi. Tam na łąkach piękne kwiaty rosną.
Ze
złocistych mleczów koronkę i wianek,
Splotłabym
Ci na Twą główkę, Dzieciątko kochane.
Niechby
Ci pachniały swoją świeżą wonią,
Co
nad naszą Mleczką w srebrnej rosie płoną.
Narwałabym
Ci bukiet świeżutkich kaczeńcy,
I
pierwiosnków z parku przyniosła naręcze.
Dziecko I:
Twoja
Matuleńka siadłaby przed domem,
Ciepły
wiatr wiosenny powiałby z pokłonem.
Świeciłoby
słonko, nóżki by Ci grzało.
Pieluszki
suszyło, włoski całowało.
Gdyby
to ujrzały w górze wszystkie ptaki,
Byłaby
kapela podniebnych śpiewaków.
Dziecko III:
A
szare gołębie przyszłyby piechotą
Byś
je brał do rączki, bawił się z ochotą.
A
z Gniewczyny dzieci wzięłyby Cię w koło,
Byłaby
Jezuniu zabawa wesoła.
Uśmiechnęłaby
się Mateńka Najświętsza,
Ze
świętym Józefem – to radość największa.
Ale
Ty Dzieciątko leżysz w zimnym żłobie.
Słońce
Ci nie świeci, ptak nie śpiewa Tobie.
Dziecko II:
Lecz my Cię kochamy, my z gniewczyńskiej ziemi.
Żeby Cię ucieszyć, śpiewać Ci będziemy.
Niech
płynie kolęda lulajże mi lulaj,
A
Ty go Matulu w sen słodki utulaj.
(
śpiewają kolędę „Lulajże, Jezuniu”)
Lulajże, Jezuniu, moja perełko,
Lulaj, ulubione me pieścidełko.
Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj,
A Ty Go Matulu, w płaczu utulaj.
Zamknijże znużone płaczem powieczki,
Utulże zemdlone łkaniem usteczki.
Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj,
a, Ty Go Matulu, w płaczu utulaj.
Polska:
Wiedzą
dzieci polskie, kto szczęście dać może,
Wśród
burz dać moc i wytrwanie.
( zwraca się do Matki Bożej)
Ufnie,
więc Matko, daj nam Dziecię Boże.
Daj
Polsce Jezusa, serca niech się zbudzą,
Znękane
dziś, niech wznoszą się głowy,
Radośnie
żyć będą, chociaż się utrudzą.
Polski
Twój naród – naród Chrystusowy.
( Matka Boża podaje Polsce dzieciątko, wszyscy
podchodzą do przodu
i śpiewają : „Podnieś rękę Boże dziecię”)
Podnieś rękę, Boże Dziecię,
Błogosław ojczyznę miłą,
W dobrych radach, dobrym bycie,
Wspieraj jej siłę swą siłą,
Dom nasz i majętność całą,
I wszystkie wioski z miastami,
A słowo ciałem się stało
i mieszkało
miedzy nami.